کربلا

مسئله کربلا مسئله عادی نیست. کسی نمی‌تواند بگوید که من تا عمق این اقیانوس رفتم و برگشتم. هرکه ادعا کرد یا دین ندارد و یا عقل ندارد.

بدون مبالغه می‌گویم که اگر خدای متعال اجازه نمی‌داد که حادثه کربلا به وجود آید، خداشناسی که بداند خداشناسی رسم‌اش چیست، در دنیا پیدا نمی‌شد،

در قرآن است، شما باید به هر مقدار که قدرت دارید خودتان را برای آن روزی آماده کنید که اگر در مقابل دشمن قرار گرفتید، تا لحظه‌ای که می‌توانید ایستادگی و مقاومت بکنید، کم نیاورید. قصه کربلا همین است. صحنه اجرایی همین قانون خداست. روز عاشورا صحنه اجرایی همین است، همین قانون است، «وَأَعِدُّوا لَهُمْ مَا اسْتَطَعْتُمْ مِنْ قُوَّةٍ».

بعضی‌ از دوستان ابی‌عبدالله صلوات‌الله‌علیه این‌طوری هستند که وقتی نمازشان تمام می‌شود مهرشان را اگر تربت کربلا باشد می‌بوسند و بعد کنار می‌گذارند. شاید عادت کرده باشند، تربت کربلا هم نباشد این کار را می‌کنند. این با این عملش بدون زبان می‌خواهد بگوید که چون این خاک منسوب به جایی است که مدفون در آن مکان را دوست دارم، این خاک را هم دوست دارم و علامتش هم این است که این را می‌بوسم.

حاج آقا مرتضی تهرانی